
U kunt de nota via de website van de provincie downloaden.
nieuwe coöperaties – samen werken – samen leren
nieuwe taken, rollen en verantwoordelijkheden
in regio, stad en dorp
In de maanden januari en februari hebben zes Europese hogescholen (met de Hanzehogeschool Groningen als penvoerder en initiatiefnemer gewerkt aan een afspraak om te gaan samenwerken als European Engaged University.
Zij willen samen een pioniersrol gaan vervullen voor de samenwerking van hogescholen die gezamenlijk onderwijs en onderzoek zullen gaan verrichten als Europese innovatiegemeenschap. Ze gaan samen zorgen voor een toegankelijke kennisproductie en samen hun ervaring, talent en expertise bundelen en uitwisselen met publieke en private partijen in hun regio’s. In de loop van het jaar gaan zij hun samenwerking verder formaliseren.
Dit zijn de zes samenwerkende hogescholen: Waterford Institute of Technology (Ierland), Hochschule Bremen (Duitsland), Tampere University of Applied Sciences (Finland), Alexandru Ioan Cuza University of Lasi (Roemenië), Polytechnic Institute of Braganca (Portugal) en de Hanzehogeschool Groningen (Nederland).Straks kunnen zij samen studenten opleiden en onderzoek gaan uitvoeren. Daarvoor gaan ze samen nieuwe en innovatieve onderwijs- en leerstrategieën ontwikkelen, curricula ontwikkelen en onderzoekslijnen opstellen.
Ik heb in dit voorbereidingstraject samengewerkt met het team van Hochschule Bremen en hun een beetje werk uit handen genomen. Lees hier de blog die ik voor lector W. Foorthuis heb geschreven.
PS oktober 2020: In eerste instantie was het de bedoeling om mee te dingen naar een subsidie uit het EU-Erasmus+ Programma. Maar na de zomer besloten de partijen ook zonder deze subsidie door te gaan naar de oprichting van de European Engaged University.
U kunt het volledige verslag hier downloaden.
In Nederland ligt een van de meest ingenieuze oplossingen voor de klimaatverandering direct voor onze neus: laagveengebieden en moerassen. Die zijn in tientallen eeuwen ontstaan door opeenstapeling van plantaardig materiaal en ze vormen prachtige buffers om klimaatverandering het hoofd te bieden. Maar tegelijkertijd zijn ze een tikkende tijdbom, en dat hebben we aan onszelf te danken. Vanaf de late middeleeuwen hebben we het gebied leeggehaald. Turf bleek een uitstekende brandstof, beter dan hout. Het vormde de basis voor een eeuwenlange florerende en innovatieve economie.
Samen met W. Foorthuis schreef ik hierover een artikel voor Noorderbreedte. U kunt het stuk hier downloaden.